embryonale

  • Home
  • Tag: embryonale

Oorsuizen, tinnitus, oorzaak en behandelen

Oorsuizen, tinnitus, oorzaak en behandelen.

Oorsuizen of tinnitus is voor veel mensen een heel vervelend probleem, er bestaan veel behandelingen voor. Ook osteopathie kan een bijdrage leveren aan het verminderen of soms doen verdwijnen van tinnitus.  Maarten Heemskerk, osteopaat bij Osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming om tinnitus, oorsuizen oorzakelijk te behandelen.

Er zijn veel mogelijke oorzaken voor tinnitus, oorsuizen te benoemen, niet aan alle oorzaken is osteopathisch iets te doen. Bijvoorbeeld gehoorbeschadigingen kunnen niet verdwijnen door een osteopathische behandeling, Maar oorproblemen die te maken hebben met de kaak of het gevolg zijn van b.v. hersenschuddingen hebben nogal eens baat bij behandelen met osteopathie.

Oorzaken van tinnitus (http://www.tinnitus.nl/over-tinnitus.html)

De meest voorkomende oorzaken van tinnitus zijn:

  • Afwijkingen aan het binnenoor;
  • Een harde prop oorsmeer in de gehoorgang;
  • Problemen met de buis van Eustachius;
  • Problemen in het middenoor;
  • Overgevoeligheidsreacties van zenuwen op bepaalde geneesmiddelen;
  • Afwijkingen aan gehoor- en evenwichtszenuw;
  • Afwijkingen aan andere zenuwbanen;
  • Een klap tegen het hoofd, hersenschudding en hersenletsel;
  • Afwijkingen aan gebit en kaak;
  • Afwijkingen aan de eerste en tweede halswervel;
  • Afwijkingen in de bloedvaten in het hoofd;
  • Hoge bloeddruk;
  • Samentrekkingen van spiertjes;
  • Erfelijke factoren en ziekten bijvoorbeeld diabetes, multipele sclerose (MS), etc.;
  • Ziekte van Ménière;
  • Stress, waardoor onder andere hormonale verandering kan ontstaan;
  • Plotselinge harde geluiden of langdurig lawaai, ook wanneer dit in het verleden heeft plaatsgevonden.

 

Oorsuizen, tinnitus, oorzaak en behandelen.

Om het iets uit te leggen over de behandeling is het waarschijnlijk handig om iets te vertellen over hoe osteopathie aankijkt tegen oorsuizen.

In onze ontwikkeling als embryo ontstaan er, nadat ons hart begint te kloppen op dag 21 na de bevruchting, kieuwbogen doordat uit het hart kieuwboogarteriën beginnen te groeien. Met deze kieuwboogarteriën is iets bijzonders aan de hand. Bijvoorbeeld onze kaken ontwikkelen zich in deze kieuwbogen. Het plaatje aan de rechterkant laat dit mooi zien.

Doordat het hart naar beneden beweegt komt er met name op de eerste twee kieuwboogarteriën veel spanning te staan. Doordat het hart daalt worden deze dan ook dicht getrokken. Door deze trek komen ook de botten die in deze kieuwbogen ontstaan onder spanning, daardoor brokkelen er stukjes bot af van de toekomstige onderkaak, bovenkaak en het tongbeen. Dit betekent dat deze botten in volgroeide toestand

nog steeds een mechanische relatie hebben met de gehoorbeentjes, hamer, aambeeld en stijgbeugel. En deze dus ook op die manier kunnen beïnvloeden.

De tweede kieuwboogarterie loopt zelfs door de stijgbeugel heen (zie plaatje rechts) in het middenoor. Dat wil dus zeggen dat er in de embryonale fase een bloedvat door het oor loopt waardoor in deze fase bloed gepompt wordt. Dit bloedvat wordt dus door de trekkracht van het hart later dichtgetrokken en blijft dan als een bandje bestaan. Het is mede door dit bandje dat hersen-, schedel- en aangezichtsgroei kan plaatsvinden door de trekkracht van het hart.

Wanneer de overdracht van de trekkracht van het hart verstoord is op de structuren van het aangezicht (kieuwbooguitgroei) kan er een situatie ontstaan waarin dit bloedvat dat door de stijgbeugel loopt, opengaat. Hierdoor is er dan een constante toon of ruis te horen. De oorzaken hiervoor kunnen gelegen zijn in het aangezicht zelf, fixaties van de bovenkaak of het jukbeen. Of doordat de krachten die verantwoordelijk zijn voor het doen dalen van het hart verminderd zijn. Deze laatste oorzaken moeten dan vooral in de buik gezocht worden.

Deze behandeling zal zeker niet voor iedereen succesvol zijn maar de praktijk leert dat er in een groot aantal gevallen toch een significante verbetering tot een verdwijnen van de oorsuizen, tinnitus kan plaatsvinden.

Met embryonaal geïntegreerde osteopathie is oorsuizen, tinnitus, ontstaan en behandelen te behandelen. Als u meer wilt weten hierover of als u wilt weten of behandeling zinvol zou zijn voor u kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Glutenintolerantie en osteopathie

Glutenintolerantie en osteopathie, De laatste tijd hoor je veel over gluten en het intolerant zijn daarvoor, veel mensen eten glutenvrij en glutenvrije producten zijn op veel plekken te koop. Wat is glutenintolerantie en wat is er aan te doen door osteopathie? Maarten Heemskerk, van osteopathie Haarlem, behandelt klachten die ontstaan door glutenintolerantie.

Gluten is een eiwit dat in tarwe zit, ook in rogge, gerst, durum en spelt zit gluten en in de

Glutenintolerantie en osteopathie

producten die ervan zijn gemaakt. Normaal gesproken wordt dit eiwit door de darm verteerd. Dit betekent dat de lange ketens gluteneiwit in enkelvoudige moleculen eiwit (aminozuren) worden gesplitst zodat die opgenomen kunnen worden in de darm. Voor dit in stukjes hakken zijn verteringsenzymen en de juiste zuurgraad in de dunne darm (ongeveer pH 7) nodig.

De verteringsenzymen worden gemaakt door de alvleesklier. De afstelling van de zuurgraad in de dunne darm gebeurt ook door de alvleesklier, die maakt koolzuursap, een base. Hierdoor wordt de zure maaginhoud (kan soms pH 2 zijn) geneutraliseerd. Dit is erg belangrijk want de verteringsenzymen kunnen alleen goed werken bij een zuurgraad van pH 7 in de dunne darm. Dan pas worden de eiwitten, vetten en suikers goed verteerd in de dunne darm en kunnen ze opgenomen worden.

De alvleesklier heeft voor zijn productie van enzymen aminozuren (gesplitst eiwit) nodig, als die er te weinig zijn gaat zijn functie minder worden en maakt hij ook minder koolzuursap. Dit betekent dat het dunne darmmilieu te zuur wordt en dat de verteringsenzymen hun werk minder goed kunnen doen. Ook zorgt dit zure milieu in de dunne dan ervoor dat de beschermende slijmlaag van de dunne darm weggebrand wordt. Dit zorgt voor een verhoogde doorlaatbaarheid van de dunne darm voor bijvoorbeeld te grote ketens eiwitten, dit wordt een leaky gut genoemd.

Als dit verteren van bv. eiwit, in dit specifieke geval gluten, niet goed gaat blijven er te lange keten eiwit aanwezig in de dunnen darm. Als deze door een verminderd slijmvlies  de dunne darmcellen in kunnen ontstaat er een ontsteking in de darmwand. Dit geeft veel pijn in de buik als men gluten gegeten heeft. Het lichaam herkent deze te lange eiwitketens niet en zal reageren met een ontsteking van de darmwand.

De verbetering van de vertering zal zorgen voor minder ontstekingen van de darmwand en minder pijn in de buik na het eten van gluten. In de behandeling zal vooral de verbetering van de functie van de alvleesklier voorop staan. De bezenuwing van de alvleesklier zal moeten gecontroleerd worden en eventueel behandeld. Verder zal met gerichte voedingsadviezen de hoeveelheid aminozuur in het lichaam verhoogd moeten worden om zo de alvleesklier krachtiger te maken.

Glutenintolerantie en osteopathie. Als u wilt weten of osteopathie kan helpen bij uw darmproblemen, intoleranties of andere darmproblemen kunt u u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.

Kruipen lukt baby niet, hoe komt dat?

Kruipen lukt baby niet, hoe komt dat?Kruipen lukt baby niet, hoe komt dat? Hoe komt het dat sommige baby’s dit niet gaan doen? Soms gaan deze baby’s in plaats van kruipen billenschuiven of blijven ze tijgeren zonder de benen te gebruiken of rollen ze continue door de kamer. Dit is jammer, want het kruipen is een belangrijke stap in de ontwikkeling voor baby’s. Heel fijn als die stap gemaakt wordt voor ze gaan lopen. Door het kruipen maken baby’s onder andere de doorbloeding naar de hersenen vrij. Zo creëren ze een belangrijke voorwaarde voor hersengroei. Als baby’s gaan kruipen zie je dat de ontwikkeling in een stroomversnelling komt. De invloed van het kruipen op de doorbloeding van de hersenen speelt daar een rol in.

Vaak speelt het niet goed kunnen bewegen van de schedel ten opzichte van de eerste nekwervel een belangrijke rol bij het niet tot kruipen komen. Maarten Heemskerk, van osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming bij het oplossen van dit niet tot kruipen komen van de baby.

Kruipen lukt baby niet, hoe komt dat?

Om te kunnen kruipen moet een baby eerst de schedel kunnen bewegen ten opzichte van de atlas (de eerste nekwervel). De schedel moet naar voren kunnen glijden op de gewrichtsvlakken van de atlas. Als dit niet goed lukt vinden baby’s het erg vervelend om op de buik te liggen. Ze beginnen dan vaak snel te huilen. Want om te kunnen zien waar je naar toe gaat moet je je hoofd kunnen optillen, om dit mogelijk te maken moet er een beweging naar voren van de schedel op de atlas gemaakt kunnen worden. Ook is voor het kruipen de beweging naar achteren van de schedel op de atlas heel belangrijk, wanneer deze beweging niet goed te maken is kunnen baby’s hun heup niet ver genoeg buigen. Dit is nodig om de knie onder het bekken te trekken, essentieel om op handen en knieën te kunnen kruipen. Tijgeren gaat dan nog wel maar volwaardig kruipen lukt dan niet.

In het geval van een slecht bewegen van de schel ten opzichte van de atlas zijn er ook nogal eens andere problemen. Vaak is er een duidelijke voorkeurshouding (geweest) in lig, ook wanneer het kind bij het op de buik liggen vrijwel meteen begint te huilen (dan is de schedelbeweging naar voren moeilijk). Veel overstrekken van het lijf en in het bijzonder van de nek en hoofd kan wijzen op beperkingen die een rol spelen in het niet gaan kruipen bij baby’s.

Met embryonaal geïntegreerde osteopathie is dit goed en snel te beïnvloeden. Als u meer wilt weten hierover of als u wilt weten of behandeling zinvol zou zijn voor uw baby kunt u bellen (023 7200 920 / 06 141 80 360) of een bericht sturen.