Er wordt veel gesproken over dyslexie, een groot aantal professionals houdt zich bezig met de diagnose en behandeling ervan. Binnen de embryonaal geïntegreerde osteopathie is in de afgelopen decennia veel kennis verzameld over dyslexie, de relatie van het kunnen gaan lezen met de ontwikkeling van de hersenen en de verbanden van de hersenen/schedel die er zijn met de rest van het lichaam. Maarten Heemskerk, van Osteopathie Haarlem, gebruikt kennis van de embryonale vorming om deze klacht oorzakelijk te behandelen.
De hersenen groeien uit de vier hersenblaasjes, om tot lezen te komen zijn een groot aantal functies nodig uit alle hersenblaasjes. De ontwikkeling van deze hersenblaasjes gaat uiteraard samen met de groei van de rest van het lichaam, de hersenblaasjes groeien bijvoorbeeld door de(embryonale) daling van het hart. Dit betekent dat ook na de geboorte het gebruiken van het hart zorgt voor het extra doen groeien van de hersenen, ziehier het belang van bewegen voor ons allemaal maar voor het opgroeiende kind in het bijzonder. De daling van het hart wordt weer embryonaal veroorzaakt door de bewegingen die de darm maakt. Dit ontstaansprincipe is een belangrijk onderdeel van de embryonaal geïntegreerde osteopathische behandeling van onder andere dyslexie, de motor in de vorm van verteringssysteem en hart moeten krachtig zijn. Als dit niet zo is moet de eerste osteopathische aandacht hiernaar uitgaan.
Vervolgens moet er in detail gekeken worden naar het centrale zenuwstelsel, dit ontwikkelt zich van beneden naar boven, het bekken moet dus vrij zijn. Wanneer er bv. bij de bevalling op de buik van de moeder gedrukt is kan het bekken daardoor vast gaan zitten en dit kan de groei van het zenuwstelsel dus beperken. De schedel wordt gevormd door de ontwikkeling van de hersenblaasjes en is dus een plattegrond van de verschillende hersendelen. Op deze manier is ieder deel van de schedel te linken aan een specifiek hersenblaasje en ook aan de functie die daarbij hoort. Om tot lezen te komen hebben we functies nodig uit alle vier de hersenblaasjes. Uit het eerste het evenwichtsorgaan om onze ogen goed te kunnen bewegen. Het tweede hersenblaasje bevat het tectum, deze plek zorgt voor het aan elkaar plakken van klanken en beelden, dit is essentieel voor het lezen. Dit is immers de vertaling van een visuele abstractie in een klank. De ogen, ook behoorlijk belangrijk voor het lezen ontwikkelen zich uit het derde hersenblaasje. Uit het vierde hersenblaasje (secondair procencephalon) groeien de grote hersenen met daarin gebieden die belangrijk zijn voor taalbegrip en verwerking. Wanneer een schedel bij de bevalling veel druk heeft ondergaan is de kans groter op beperkingen in de groei, dit kan dan betekenen dat de kalenderleeftijd van een kind en de ontwikkelingsleeftijd van het zenuwstelsel niet synchroon hoeven te lopen. Een kind kan 6 jaar oud zijn maar zijn zenuwstelsel kan achterlopen en bv. nog 4 1/2 jaar zijn, iedereen zal begrijpen dat dit kind moeite zal hebben met lezen en überhaupt met het zich gedragen als 6-jarige.
Ik heb de afgelopen 10 jaar zeer intensief de relaties van de verschillende hersendelen met de schedel en de rest van het lichaam bestudeerd en me ook verdiept in de behandelmogelijkheden omdat mijn eigen zoon een gediagnostiseerde dyslect was en ik wilde begrijpen waar hij mee worstelde en of ik iets voor hem kon doen.